Moja szkolna przygoda

Na ulicy Tysiąclecia 5 wszyscy uczyć się mają chęć.

Tam jest Szkoła nr 2, lubimy tam chodzić Ty i ja.

A teraz przedmioty poopisuje,

No więc na matematyce się dodaje i odejmuje,
a także mnoży  i dzieli.

Polski jest od tego, żebyśmy wiedzieli drogi kolego,
że ŻABY pisze się przez „ż”, za to RZEKA przez „rz”.

Powiem co na Religii się dzieje, mali Boży przyjaciele.

Wchodzimy do Sali, składamy ręce i dziękujemy
Jezusowi za dobre serce w jego męce.

Angielski i niemiecki bardzo trudna rzecz,
ale muszę dać jedno lecz.
Bardzo w życiu się przydają gdy ludzie za granicę wyjeżdżają.

Jeszcze dużo przedmiotów będę miała, a już teraz wiem,

Że szkoła wspaniała jest!

Emilia Jurczyńska, klasa 4c
 

70 lecie szkoły

Bardzo się cieszą wszyscy dookoła,
Bo dziś święto ma nasza szkoła.
Od jej powstania minęło 70 lat,
Do takiej szkoły chce chodzić cały świat!

Nauczyciele, nas uczniów z uśmiechem uczą,
A gdy zbroimy z pewnością pouczą.
Wspólnie sukcesów wiele osiągamy
Gdyż bardzo się tu wszyscy staramy.

Absolwenci i ich nauczyciele się uściskają,

Po wielu latach się wspólnie spotkają.

Chcą razem z nami cieszyć się i świętować

Bo każdy z nas ma szkole za co dziękować.

Oskar Dzidkowski, klasa 4a

SZKOŁA

Nasza szkoła nr 2 w Pruszczu Gdańskim stoi,

Jest już z nami 70 lat, niczego się nie boi.

Jak nie kochać naszej szkoły?
Tyle w niej jest dzieci, każdy inny ale fajny,

Czas nam szybko tu leci.
Jak nie kochać naszej szkoły?

Naszych murów szkolnych. Tyle wspomnień,
tyle magii wciąż w tych murach krąży.

Jak nie kochać naszej szkoły?

Naszych belfrów szkolnych, od polskiego oraz matmy też i od historii.

Czy plastyka czy technika, czas nam szybko tu umyka,

Z komputerów korzystamy, na tym najlepiej się znamy.

Bo choć mamy niewiele lat to kochamy nasz szkolny świat.

Oliwier Koszałka, klasa 4c

NASZA SZKOŁA

Na ulicy Tysiąclecia,

Ktoś ma jubileusz siedemdziesięciolecia.

Nie wiecie kto taki?

To szkoła wspaniała!

Nie za duża, nie za małą.

Jest wesoła, pełno w niej uczniów dookoła.

Są nauczyciele i nauczycielki,

Co uczą nas jak przeżyć w świecie wielkim.

Jest też dzwonek, co dźwięczy jak skowronek.

Nasz patron Mikołaj Kopernik spogląda z góry,

Otacza opieką nasze szkolne mury,

A więc gdy dzwonek już zadzwoni,

Każdy niech do klas swoich goni!

Alicja G. klasa 4c